DE DAG VAN HET AFRIKAANSE KIND

16 JUNI, DE DAG VAN HET AFRIKAANSE KIND. Afrika,dat klonk ons altijd als heel ver weg in de oren. Zeker als je de strips van Sjors en Sjimmie las, sprak het land zeer tot je verbeelding. Afrika is mede door het toerisme, veel dichterbij gekomen. Als je aan Afrika denkt, denk je zo gauw niet aan Marokkanen,maar meer aan de zwarte bevolking. Dit, terwijl Marokko toch in Afrika ligt, zij het dan in Noord Afrika. Op school leerde je, dat Afrika ontzettend arm was en dat er amper iets van een economie was. Het was, zo werd je geleerd, een soort kralen ruilen voor eten of een televisie. De slimme diamanthandelaren lieten en laten de mensen aldaar nog altijd ploeteren. Veel voor weinig, noemen wij dat hier in de volksmond! Toen ik zes jaar was kwam er, bij ons in de straat, een geadopteerd jongetje bij zijn oma logeren. De hele straat liep uit! Allemaal achter Affendi aan,want zo heette hij. Het was een jongetje dat er zo uitzag, alsof hij zo uit een voorbeeldboekje van de lagere school was komen stappen. Als hij sprak,wat zelden gebeurde, bewogen zijn ogen als grote kralen heen en weer. Je moest er wel naar blijven kijken! Hij was een wandelende bezienswaardigheid. We leerden hem verstoppertje spelen, touwtje springen en stoepranden(balspel). Hij vond het allemaal geweldig en at soms ook een broodje, bij deze of gene, mee. Ja, Afrika is nu dichtbij. Je hoeft de televisie maar aan te zetten, of er is iets over een Afrikaans land. Aktie of geen aktie. Het individuele Afrikaanse kind zal voorlopig wel de underdog blijven, al dan niet in de vorm van kindsoldaat, of slachtoffer van verkrachting. Wat zou het mooi zijn om het Afrikaanse kind meer zorg en aandacht te geven. Hetgeen, helaas zoals zo vaak, wordt gedwarsboomd door een of andere oorlog, aangewakkerd door een gestoorde dictator. Een dictator die het " PLUK ZE " beleidt, zeer ter eigen harte neemt. Een Afrikaans kind, dat zoveel moet doorstaan. Ziektes zoals; AIDS, LEPRA en MALARIA en dan nog een rijtje..... Je hoort zo vaak dat er een heleboel Afrikanen; vaders,moeders en kinderen of hele families, in een veel te klein bootje, ronddobberen op zee. Soms is het nog erger. Dan is hun scheepje of verdelde badkuip, gezonken. Laten we proberen Afrika te verlossen van de dictatuur en zijn corruptie. Wanneer wordt er nu eens echt in Afrika ingegrepen? Het zou geweldig zijn als de mensen daar, ook een eerlijke kans krijgen op de meest elementaire behoeften van het bestaan; SCHOON WATER, GEZONDHEIDSZORG, EDUCATIE en LIEFDE. Vooral heel veel LIEFDE. Jolanda Gaal