dinsdag 16 juni 2009

VETERANEN DAG

27 JUNI VETERANENDAG Oh, is het 27 JUNI Veteranen dag? Ik heb er niets over gehoord op Hudito. Op Hudito? Wat heeft dat met Veteranendag te maken? Nou er zijn er veel op Hudito en ze spelen op zondag. Toen ging er geen belletje rinkelen, maar de dom in Utrecht. Veteranen dag. Er zullen altijd veteranen zijn. Veteranen in de sport en vanuit het leger. Mensen die als militair, vreselijke dingen hebben meegemaakt. Als we ons beperken tot de tweede wereldoorlog, dan kunnen we wel stellen dat er niet veel veteranen meer over zijn. De meeste van hen zijn overleden of zijn al echt heel oud. Veteranen zijn van alle eeuwen en van alle werelddelen. Het zijn de mannen en tegenwoordig ook vrouwen, die bereid zijn om, als het moet, hun leven voor de vrijheid te geven. De vrijheid welke zo'n groot goed is en het waard is om bevochten te worden wanneer nodig. De mannen en vrouwen die in de tweede wereldoorlog zo moedig hebben gestreden om ons land te bevrijden en vrij te houden van het duitse juk of welk juk dan ook en meer dan dat. Als je de geschiedenis van Nederland bekijkt, kunnen we vind ik, wel stellen dat er heel wat leed is veroorzaakt, ook door Hollanders. De tijden waren gewoonweg zo. Wij kunnen er niets meer aan veranderen. Gebeurd is gebeurd. Wij proberen wel ontwikkelingshulp te geven, maar vaak komt dit niet op de juiste plek. Wel kunnen we met ons allen er voor zorgen dat, wanneer er conflicten dreigen te ontstaan, deze door middel van uitvoerige gesprekken en consessies over en weer, af te wenden. De dialoog moet altijd blijven plaats vinden. Als ik nu naar de oud strijders van weleer kijk en ik zie wat zij aan ballast meedragen, dan kan ik mij niet aan de idee onttrekken dat er enorm veel pijn in hun hersenen opgeslagen ligt. Om ons heen groeit de angst voor wanorde. De veteranen van toen, zijn de helden van nu. Zij hebben door ten strijde te trekken tegen de vijand, in dit geval de duitsers, ervoor gezorgd dat zij de Duitsers een schop onder hun ...je weet wel konden geven. De hulp van de Polen,de Russen,de Engelsen, de Canadezen en de Amerikanen heeft daar als zeer belangrijk aan meegedragen. Dat daarbij een enorme hoeveelheid onschuldige jonge jongens al bij de eerste aanval om het leven kwamen is extra wrang. Door het terrorisme van nu, de nieuwe oorlog, denken oudere mensen vaak terug aan vroeger, toen er oorlog was. De herinneringen zijn soms zo bitterzoet dat zij alles weer opnieuw beleven. In hun eentje, in het bejaardenhuis, aanleunwoning of nog thuis. Mensen die zoveel hebben meegemaakt. Zij zijn eigenljk ook veteranen. Slachtofferveteranen. Wat doen wij ermee? Wie gaat er eens bij deze oude mensen langs om eens met hen te praten over de oorlog? Ik merk dat oudere mensen dat heel prettig vinden om hun hart eens te luchten. Zij zijn tenslotte diegenen die de overleveringsverhalen kunnen vereeuwigen, wanneer wij ze voor hen opschrijven. Het terrorisme dat ervoor heeft gezorgd dat vele volken zich niet meer veilig voelen in eigen land, huis en haard. Heel veel mensen vinden dat we eigenlijk in oorlog zijn. "Onze" jongens en meisjes, zitten toch maar mooi all over the world. Dit, om de lieve vrede te handhaven of te herstellen. Ook nu zijn er geluiden zat die laten horen dat wanneer deze mensen terugkomen van zo'n missie, zij behoorlijk aangedaan kunnen zijn. Ook klinken er oproepen om hen bij te staan in hun geestesnood na de uitzending. Ik denk dan bij mijzelf dat het toch waanzin is dat dat niet gewoon de standaard procedure is....of ben ik nou gek. We hebben toch talloze voorbeelden uit het verleden...uit het voormalig Joegoslavie bijvoorbeeld? Leren de dames en heren die het hier voor het zeggen hebben, dan helemaal niets van oude lessen? Of kost het weer teveel. Ik kan mij er vreselijk boos om maken, dat een regering zo laks met zijn militairen of ex- militairen omgaat. Voorzorg voor nazorg, dacht ik zo! Nu eindelijk, na zoveel jaren is er een pensioen voor de veteranen uit nederlands Indie. NU PAS!!! Ze moeten hun ogen uit hun kop schamen daar in Den Haag. Het grootste deel van deze mensen is nu al lang dood!!! Pas geleden is er besloten dat er op VETERANEN DAG, gevlagd mag worden, nu pas, in 2009!!!!Laten wij eerst de dames en heren politici maar eens naar heropvoedinginstellingen sturen en hen laten zorgen dat er door alle groepen uit onze samenleving RESPECT voor deze Veteranen opgebracht dient te worden.ERE WIE ERE toekomt.Jolanda Gaal

21 JUNI VADERDAG

21 JUNI IS HET VADERDAG Vaderdag, een zeer bijzondere dag. Het is de dag dat vaders verwent worden door hun vrouw en kind(eren). Je weet wel, zo'n dag dat je als kind 's morgens vroeg op staat omdat je denkt dat je vader wel ligt te wachten op de cadeaus die je voor hem hebt gekocht of gemaakt. Zo'n dag waarvan er van vaders verwacht wordt, dat zij nu niet eens het vlees snijden op zondag. Moeder is, net als anders, al druk in de weer met een ontbijtje op bed. De kleine meid komt met een enthousiasme van hier tot ginderachter, richting je bed gestormd met een groot, heel gevaarlijk groot,glas sinaasappelsap. Als een ongeleide projectiel stevent ze met glas en al op je af. Het vervolg laat zich al raden.... alles is geel, inclusief je ogen. Je peutert gauw wat vruchtvlees uit je oog en zegt tegen je lieve schat dat het niet geeft hoor, maar god hoort je brommen dat het bijt als de..... Alsof dat nog niet genoeg is, komt zoonlief met een lekker gekookt eitje...lekker hard gekookt. Als je het eitje gaat pellen kijken twee ogen gespannen toe. Hij hoopt natuurlijk dat het eitje ok is. Je haalt het eitje uit zijn jas en neemt een lekkere hap...in de kern bevindt zich een keiharde groene bal en bij een nadere inspectie blijkt, dat je voortand zich er in genesteld heeft. Het zijn echte scharreleieren hoor, hoort vader hem zeggen. Zeker van een hoogbejaarde kip... moeder grijpt even in, pakt de een twee drie lijm en plakt de tand van vader weer vast. Zo,dat is gauw verdient, denkt moeder. Zij gaat verder met de voorbereidingen voor een heerlijk familiediner en er is niet eens ruzie! De potten en pannen vliegen je om de oren. Het wordt inmiddels tijd dat iedereen zich aan gaat kleden, want er moet ook nog naar twee opa's gegaan worden. Je hoeft het niet in je hersens te halen om dat over te slaan, dan heb je pas de poppen aan het dansen. Hele familieruzies ontstaan met vaderdag. Toch wel handig zo'n diner al van tevoren bedacht. Je weet maar nooit. Krijg je in ieder geval 1 ding niet, de man van de E.O. aan de deur. Dat is alvast een heel groot cadeau. De hele bende gaat half aangekleed het huis uit om vervolgens in de Familieauto, naar opa no.1 te gaan. Er is eerlijk om geloot..In de auto begint de ellende al wanneer je net de hoek om bent. De kinderen vragen of ze er al bijna zijn. Helaas woont opa wel een half uur rijden. De knabbelnootjes vliegen zo je mond in en de slingers voor "opa"dag, hangen gevaarlijk in het zicht van de weg en de dode hoek, die zojuist is overleden. Vader roept dat de slingers weg moeten, maar de schatjes horen het niet. De een zit met zijn nintende 3000 met oortjes, te spelen, de ander heeft een ghettokaraoke blaster. Vetcool en wreed gewoon! Dat betekent top in nieuwerwetse taal. Er volgt geen reactie met gewenst effect, zodat moeder aangesproken wordt. Zij moet er echt even wat van zeggen en voor vader er erg in heeft, vallen er rake woorden. Het is stil in de auto, heel stil, veel te stil. Dat gaat dan zo even door en dan komen de verwijten van het front. Jij bent er nooit en jij moet ze harder aanpakken... Bij opa aangekomen, racen de kinderen de auto uit en dan valt het vader ineens op dat de vloerbekleding toch blauw was en niet wit en zeker niet hoogpolig! Bij nadere inspectie blijkt het popcorn te zijn. Gelukkig maar, dat valt alweer niet tegen. Een vrolijk fluitende zoon stapt het grindpad van Pa op. MMMM lekkere koffie mam, zeggen zonen dan altijd. Puh, alsof zij geen lekkere koffie maakt! De sfeer kan zomaar grimmig worden. Maar gelukkig gaat daar, de op de mobiele telefoon ingestelde zoemer.. Het is tijd om met zijn allen naar opa no. 2 te gaan. Het hele zooitje zit in de auto, waarschijnlijk hebben ze er eerst een tompouche in gegooid anders was er niemand in gestapt. De kleine familiewagen kraakt tot in zijn voegen. Mam je moet afvallen, zegt dochterlief. Er klinkt zoiets van vroeg naar bed, maar daar blijft het dan ook bij. Toettoet, opa en oma staan al buiten te wachten en opa 2 drukt op het knopje van de stopwatch, ze waren bijna op tijd. Binnen wacht alweer zo'n lekker bakkie sap. De gebakjes komen tevoorschijn en weer met slagroom. Je voelt als het ware de sinaasappelsap, het broodje warme beenham en het eigeel naar je hart stijgen. Oma somt op dat ze de gehele week heeft schoongemaakt en hoe we het balkon met de geraniums vinden. Prachtig zijn ze en vol met knop en bloem. Ja, daar wordt goed voor gezorgd. Opa ziet er ook als een met extra pocon gevoedde geranium uit. Wat een feest!. Na wat gekeuvel over en weer gaat de jacht naar de werkelijke schat van de dag, DE DRIEZITS. Vader verheugt zich al de hele weg. Thuis aangekomen doen de kinderen, op verzoek van vader, wie er het eerste op de bank ligt...RARA? Moeder bromt iets als dat ie anders nooit zo vlot is. Niemand wil het horen. De opa's gaan samen de tuin in en de oma's gaan moeder helpen in de keuken. Alles is snel in kannen en kruiken en het hele gezelschap gaat aan tafel... Er wordt gesmikkeld en gesmuld... Iedereen zakt na het eten voldaan in een stoel of bank. Maar moeder begeeft zich op het terrein van de ultieme wraak. Pappa moet nog wel even de opa's en oma's naar huis brengen, een soort van dringende boodschap. TOETTOET... daar gaan ze!! Mamma vleit zich lekker op de bank en laat de afwas staan voor morgen. Dan is het geen vaderdag meer.Jolanda Gaal

WERELD VLUCHTELINGEN DAG

20 JUNI, WERELD VLUCHTELINGEN DAG Jaaah, daar is ie weer.... WERELD VLUCHTELINGEN DAG. Nu te ontvluchten, tweederde van de wereld. Geen gewoon mens die er wat heeft te vertellen. Bekken houden! Pak je bootje, je badkuip, je vlotje of welk ander net niet zinkend schuitje en roei je rot...... Het fluitje klinkt en de deelnemers gaan ervoor! Het is net een Tros tv spelletje. Ahhh, weer twee schuitjes met 100 mens aan boord gezonken, geen opvarenden gevonden... oh oh dat is nou jammer. Maar goed, geen probleem, er verschijnen al weer nieuwe deelnemers aan de horizon. Roeien en hozen,wordt er van de kant geroepen. Ja, je moet er wat voor doen, niet zo lui hoor! Ja, dat heb je met die mensen uit het land van de zon, die zijn zo lui! Hupsakee, daar racet weer een vrachtwagen over de weg. Hup, de parkeerplaats op. De chauffeur gaat effe een bakkie doen en een broodje bal halen. Daarna even plassen, een ouwehoerpraatje en daar gaat ie weer. Hoe de vluchtelingen, die op zeer bijzondere wijze verstopt zijn, het hebben in de bloedhete ruimte zonder eten en drinken? Nee, daar heeft hij even niet over nagedacht. Pas als er een straaltje bloed uit de aanhanger komt sijpelen, denkt hij dat het misschien toch wel goed is om even te kijken. 11 doden!!!!!! Maar dat is niet zo'n probleem want, de nieuwe lichting, staat tegen betaling van het gespaarde "familievermogen" alweer te wachten op hun "escape" naar het rijke,vrije westen. Het land van melk en honing. Dat het hier ook crisis is, dat wordt in de landen van herkomst niet verteld. Dat brengt de geldstroom voor de mensenhandelaren in gevaar. De ene na de andere corrupte mensenhandelaar staat klaar om een ander zijn baantje in te pikken. Als het om geld gaat zijn sommige mensen net wolven. Zij storten zich van het ene in het andere avontuur, mits het maar geld oplevert. Of de vluchtelingen nu dood of levend aankomen is niet relevant. Cash, harde poen, daar draait het om. Idealen? Waarom zou je idealen hebben als je uit een land komt waar je niets te verliezen hebt? Het is eten of gegeten worden. Vluchtelingen zijn van alle tijden.Ik wil graag een lans breken voor de ECHTE vluchteling; Laat ze toe in ons land, huis, leven en hart.DE ECHTE VLUCHTELING IS EEN UITSTERVENDE SOORT.

DE DAG VAN HET AFRIKAANSE KIND

16 JUNI, DE DAG VAN HET AFRIKAANSE KIND. Afrika,dat klonk ons altijd als heel ver weg in de oren. Zeker als je de strips van Sjors en Sjimmie las, sprak het land zeer tot je verbeelding. Afrika is mede door het toerisme, veel dichterbij gekomen. Als je aan Afrika denkt, denk je zo gauw niet aan Marokkanen,maar meer aan de zwarte bevolking. Dit, terwijl Marokko toch in Afrika ligt, zij het dan in Noord Afrika. Op school leerde je, dat Afrika ontzettend arm was en dat er amper iets van een economie was. Het was, zo werd je geleerd, een soort kralen ruilen voor eten of een televisie. De slimme diamanthandelaren lieten en laten de mensen aldaar nog altijd ploeteren. Veel voor weinig, noemen wij dat hier in de volksmond! Toen ik zes jaar was kwam er, bij ons in de straat, een geadopteerd jongetje bij zijn oma logeren. De hele straat liep uit! Allemaal achter Affendi aan,want zo heette hij. Het was een jongetje dat er zo uitzag, alsof hij zo uit een voorbeeldboekje van de lagere school was komen stappen. Als hij sprak,wat zelden gebeurde, bewogen zijn ogen als grote kralen heen en weer. Je moest er wel naar blijven kijken! Hij was een wandelende bezienswaardigheid. We leerden hem verstoppertje spelen, touwtje springen en stoepranden(balspel). Hij vond het allemaal geweldig en at soms ook een broodje, bij deze of gene, mee. Ja, Afrika is nu dichtbij. Je hoeft de televisie maar aan te zetten, of er is iets over een Afrikaans land. Aktie of geen aktie. Het individuele Afrikaanse kind zal voorlopig wel de underdog blijven, al dan niet in de vorm van kindsoldaat, of slachtoffer van verkrachting. Wat zou het mooi zijn om het Afrikaanse kind meer zorg en aandacht te geven. Hetgeen, helaas zoals zo vaak, wordt gedwarsboomd door een of andere oorlog, aangewakkerd door een gestoorde dictator. Een dictator die het " PLUK ZE " beleidt, zeer ter eigen harte neemt. Een Afrikaans kind, dat zoveel moet doorstaan. Ziektes zoals; AIDS, LEPRA en MALARIA en dan nog een rijtje..... Je hoort zo vaak dat er een heleboel Afrikanen; vaders,moeders en kinderen of hele families, in een veel te klein bootje, ronddobberen op zee. Soms is het nog erger. Dan is hun scheepje of verdelde badkuip, gezonken. Laten we proberen Afrika te verlossen van de dictatuur en zijn corruptie. Wanneer wordt er nu eens echt in Afrika ingegrepen? Het zou geweldig zijn als de mensen daar, ook een eerlijke kans krijgen op de meest elementaire behoeften van het bestaan; SCHOON WATER, GEZONDHEIDSZORG, EDUCATIE en LIEFDE. Vooral heel veel LIEFDE. Jolanda Gaal

verb DE DAG VAN ANNE FRANK

12 JUNI, DE DAG VAN ANNE FRANK ANNE FRANK,wie kent haar niet? Op school zijn de meesten van ons,de derde generatie na de oorlog,opgegroeid met het lief en leed van Anne Frank.Het meisje dat in Amsterdam woonde en samen met zovele onbekende joden,werd weggevoerd naar een van de vreselijke concentratiekampen. Iedereen weet dat Anne een dagboek heeft nagelaten met verhalen over haar tijd in het achterhuis,het onderduikhuis,waar Anne en haar familie woonden. Toen de oorlog voorbij was en de mensen de waarheid hoorden over de concentratiekampen en de gevolgen daarvan,riepen zij uit alle macht dat dit nooit meer mocht gebeuren.Hoewel er veel dictators aan de macht waren in Europa,Franco(Spanje),Mussolini(Italie),Papadopoulos(Griekenland),Hitler(Duitsland),zag Jan met de Pet het grote gevaar daarvan niet. Er werd de bevolking belooft dat er werk voor iedereen zou zijn,mits de bevolking naar hen luisterde. Werk betekende eten. In die tijd waren de gezinnen groot en moesten er dus heel wat monden gevoedt worden.Velen liepen dan ook in de vooropgezette val. Door de armoede en radeloosheid liep de gewone man,er met open ogen in.In de oorlog kon iedereen je verrader zijn.Je buurvrouw of buurman.Zelfs je naaste familie kon je misschien niet vertrouwen.Daar gaat het nu juist om,om vertrouwen.Na de oorlog was iedereen "ineens" in het verzet geweest,had voedselbonnen gestolen of had onderduikers gehad.Zo ook mijn opa,maar die wilde er absoluut nooit over spreken.Heel wat jaren later is hij postuum geeerd.Opa Gaal,wiens zoons op de Waalsdorpervlakte de klok luidden.Hij wasvoor mij een onbekende man,net zo onbekend als Anne Frank dat voor mij is. Ik ken haar vanuit de boeken,de films en de mensen die op de televisie over haar vertelden en haar echt gekend hebben.Een meisje wat in de bloei van haar jonge leven was en zo wreed uit het midden van haar dierbaren werd weggerukt.Een meisje dat nu zoveel voor ons betekent.Zij is ons voorbeeld als we over de oorlog spreken.Door haar verhalen " leeft " de oorlog voort zonder het geluid van bombardementen en fuitende kogels van het vuurpeleton.Wanneer je naar Drenthe gaat,naar het voormalig concentratiekamp Westerbork, kan ik je vertellen dat je de bommem wel degelijk kan horen vallen en zelfs het fluiten van de kogels die je rakelings passeren.Wat je daar ziet overtreft je ergste nachtmerrie. Ik ben er met de Montessorieschool van de Jacoba van Beierenlaan uit Delftnaartoe geweest,met de werkweek. Ik heb in mijn hele leven niet zo gehuild en zo gespuugd.Alsof de duivel me op de hielen zat,ben ik naar buiten gevlucht.Arme kleine Anne Frank,je vertegenwoordigt deze hel voor ons tot op het heden,opdat we nooit mogen vergeten wat er gebeurd is...NOOITJolanda Gaal

DAG VAN DE KINDERARBEID

Hi Martin,alles goed?Ik las dat je vrouw bij Wibi is geweest.Weet je dat toen hij nog op het conservatorium zat,ik hem sponserde in het chinees restaurant in Den Haag waar hij toen voor geld speelde... Gaf ik hem elke keer 50gulden.Lachen he.Ik heb het altijd geweten toen ik hem als jonge jongen voor het eerst hoorde spelen. Hieronder is weer een hersenspinsel over kinderarbeid.....Heb je deze week nog tijd...xxx Jolan FIJNE DAG,LIEVE GROET,GALA HAVE NICE DAY,GALA
From: ateliergala@hotmail.comTo: denisebodde@live.nlSubject: 12 juni dag tegen de kinderarbeid.Date: Mon, 8 Jun 2009 20:22:44 +0000
.ExternalClass .EC_hmmessage P
{padding:0px;}
.ExternalClass body.EC_hmmessage
{font-size:10pt;font-family:Verdana;}
Hi Denise,hier is er weer een 12 JUni,Internationale dag tegen de kinderarbeid. De Internationale dag tegen kinderarbeid. Anno 2009,en nog is er kinderarbeid.We hoeven er niet ver van onze deur voor te gaan,want ik weet zeker dat er bij alle grote warenhuizen in ons land,produkten liggen die vervaardigd zijn met behulp van kinderarbeid.Na een dagje heerlijk shoppen,leggen we onze voeten op de bank en kijken naar de beelden op televisie over kinderarbeid.De ach's en wee's zijn overduidelijk te horen,onder het genot van een kopje zwart vocht,waarvan de boontjes misschien geen zuivere koffie zijn. Maar we stoppen massaal een duit in zakje en zetten ons in om kinderen die arm zijn een fijne vakantie te geven,om ze vervolgens weer in hun ellende terug te laten vallen als het plezier weer voorbij is. Want kinderarbeid gaat nu eenmaal gepaard met armoede.Zolang er vraag is moet er aanbod zijn en moeten de zwakkeren onder ons,kinderen,eronder lijden.In Brazilie worden kinderen misbruikt en eindigen op de straat als lijmsnuivertje.De leeftijd ligt rond de vijf jaar!!! Vervolgens worden deze kleintjes,op verzoek afgeschoten omdat ze voor overlast zorgen.Dat kunnen we ons hier niet voorstellen,maar het gebeurt echt.Er zijn diverse televisieprogramma's over gemaakt.Heel Nederland staat dan bijkans op zijn kop....Maar na een paar weken zijn we het weer vergeten en een enkeling,die er zo beroerd van is geworden,gaat er iets tegen doen in de vorm van het inzamelen van kleding,of nog mooier,een steunpunt ter plaatse!In pakistan hebben de paria's er ook een handje van om kinderen te werk te stellen.Sommigen gaan al met hun moeders mee als ze net kunnen lopen.Ze moeten grote stenen kleiner hakken en zitten daardoor de gehele dag in het stof.Om te zorgen dat ze niet weglopen krijgen zij net genoeg voedsel om niet dood te gaan,dat kllinkt toch anders als net te blijven leven.Precies zoals het gezegde:Het glas is niet halfleeg maar halfvol! Als kinderen groter worden en zij zijn al onder erbarmelijke omstandigheden opgegroeid,dan worden zij door hun ouders voor een habbekrats verkocht als slaven en worden zij onder de grond verstopt en opgesloten.Gelukkig hoor je met enige regelmaat dat er weer een stel van die kinderen bevrijdt zijn.Maar wat gebeurt er daarna met ze?Je hoort er nooit meer iets van.Nu ik er zelf over na denk,moet ik constateren dat het zeker alweer twee jaar geleden is dat ik in de pers las dat er weer een stel kinderen gevonden zijn die ze hebben vrijgelaten.In Thailand viert het toerisme hoogtij.Ik zou er dolgraag eens willen kijken maar ben als de dood dat,wanneer ik daar een of andere vrouw of kerel een smeerlapstreek zie leveren aan zo'n jong mannetje of grietje,ik hem of haar dood zal slaan.Dus geen Thailand voor mij.Toch trekken hele volkstammen er naartoe.Als iemand tegen mij zegt dat hij of zij naar Thailand vertrekt,dan betrap ik mijzelf erop dat ik bedenk wat voor type mens dit is....Ook zo'n kinderverkrachter??? Ik begrijp mensen gewoon niet meer.Hoe kan je nu zo'n jong leven verpesten met je eigen zieke geest.Ja dat zal het wel zijn.Het zijn geesteszieken die dit doen.Ik zou haast wensen dat voor dit soort lui de doodstraf heringevoerd wordt.Je kan zo wel dagen doorgaan met het opsommen van onrecht tegen kinderen.Maar wat ik zowiezo merk is,dat ouders gewoon uit Nederland,er ook wat van kunnen.Hoeveel ouders leggen beslag op de tijd van kinderen om hun eigen bedrijf te runnen.Oppassen op broertje of zusje.Het kind voor je laten werken voor een appel en een ei en er zelf goed aan verdienen? Mea colpa zal ik maar zeggen.Laten we ook eens de hand in eigen boezem steken.Verbeter de wereld,begin bij jezelf.Kinderen van deze tijd noemen deze zin Oldschool""!Ze moesten eens weten wat een impact het zou kunnen hebben op hun toekomst.

LUILAK

Hoerah het is weer luilak op 29 mei,Wie zingt er dit luilaklied?Luilak beddezak.Staat om negen uren op.Negen uren hallef tien.Wie heeft onze luilak gezien? Wie doet er nog aan luilak zoals het oorspronkelijk bedoeld was,zonder vernielingen maar gewoon met een hoop lol onder elkaar?Met grapjes als de deurknop naar die van de buren vastbinden,belletje trekken herrie maken met potten en pannen en blikjes achter je fiets gebonden.Vaak hoorde je de jongens uit de buurt met hun oude puchjes zonder demper op hun knalpijp,een vreselijke herrie maken...en maar rondrijden.Of die jongens met een Zundapp of Kreidler,die gingen toeren met hun blitse brommer.Kinderen gingen met potten en pannen naar buiten en sloegen alsof het een lieve lust was.Deugnieten staken stokjes tussen het knopje van de bel zodat hij bleef bellen.Ook organiseerden buurthuizen onder elkaar een groots luilakfeest.Sjaak Pagie organiseerde de cross,in de TU wijk.Dat was heel spannend allemaal.Jammer dat er op een gegeven moment een gigantische vechtpartij uitbrak.Het volgende jaar hielden de luilakvierders het weer bij het oude herriespel.Het mooiste was het natuurlijk als je achterna werd gezeten door de Jut,kit of netjes gezegd,de politie.Dat was pas lol!Al dagen keek je naar dit feestje uit met als klap op de vuurpijl het geraniummarktje,alwaar je voor moeder een plantje kocht.De soort laat niet te raden.Als je dan thuis kwam stonden er zoete broodjes klaar.Bij ons waren het gewoon puntjes en ik begreep niet wat het met zoete broodjes te maken had.Zoete broodjes bakken bij moeder,ja dat zou kunnen.Vaders waarschuwden hun zonen er geen zooitje van te maken,maar dat gebeurde natuurlijk toch.Sommige jongens kregen al bij voorbaat een knal voor hun haren,voor het geval dat.Meisjes zag je niet zoveel.Die vonden het vaak eng.Veel mensen denken dat luilak een christelijk feest is,omdat het zo voor pinksteren valt,maar dat is helemaal niet het geval en dat kon je ook van te voren al bedenken met al die herrie.Zelden hoor ik nog enig geluid wanneer het luilak is,misschien omdat ik zelf een luilak,beddezak geworden ben.Misschien ooit,wordt er weer zoiets bijzonders georganiseerd als die autocross,want bijzonder was het.Dankjewel Sjaak Pagie,voor de mooie herinnering.In ieder geval wens ik diegenen die luilak tot een grappig feestje maken,heel veel plezier!

De dag van de gehandicapten zorg

De dag van de gehandicaptenzorg,23 Mei 2009, In het straatbeeld van vroeger zag je eigenlijk vrij weinig gehandicapten.Ik durf er bijna niet over na te denken,wat er met deze mensen gedaan werd.Omdat ik ook geen struisvogel ben,hoewel het soms goed uitkomt,kan ik er wel naar raden waar men deze mensen wegstopte.Als je nu op straat bent,dan zie je met regelmaat,dat gehandicapten onze straat kleuren.Zij rijden soms in een gemotoriseerd wagentje of lopen gewoon door de stad.In Delft zie je best veel gehandicapten op straat.Dit komt natuurlijk doordat er ook veel centra voor gehandicapte mensen aanwezig zijn,vaak onder begeleiding en daar gaat het nu juist om.Het verbaast mij dat veel jongeren zich bekommeren om onze gehandicapte medemens.Jongeren worden vaak afgeschilderd als lui,ongeinteresserd en meer van dit soort ellende.Maar de realiteit is anders.Jongeren gaan steeds meer studeren en werken voor de gezondheidszorg.Zij leren de fijne kneepjes door de "oude rot" in het vak.Je kan gehandicapt in je hoofd zijn maar ook lichamelijk.Er wordt druk gesproken om de benaming van deze medemensen.Ik vind echter, als je het maar met respect bedoelt.De mensen achter deze groep,de verzorgenden,hebben een zware taak.Een taak die zij vaak met liefde en zorg uitvoeren.Ik kwam heel vroeger,regelmatig in de Dolfijn,aan de Koornmarkt.Ik weet nog goed hoe ik altijd werd verwelkomd met een dikke natte zoen.In het begin was ik daar nu niet echt heel blij mee,later ben ik het enorm gaan waarderen dat mensen zo blij met je komst kunnen zijn.De verzorgenden hebben echt niet alleen de taak om deze groep gezellig de dag door te helpen.Zij hebben de zorg voor de alledaagse bezigheden en de verzoging van lijf en leden.De tehuizen waar vaak de meeste zorg plaatsvind,waren vroeger troosteloze gebouwen met dito inhoud.Als je nu een tehuis binnenkomt dan ziet het er fleurig uit en wordt er veel aan creatieviteit gedaan.Ik vraag me wel eens af of iedereen daar nu wel zin in heeft en wat het alternatief dan is.Er zijn toch ook mensen die het heerlijk vinden om buiten te gaan vissen,maar die vissen meestal achter het net.De zorg is daar niet in voorzien.Begrijp mij goed,ik heb alle respect voor deze groep mensen,maar zij zijn er in de eerste plaats voor verzorging.In een rolstoel,er weer uit.In bed,uit bed.Naar de creabea zaal en weer terug.Medicatie die soms onder dwang toegedient moet worden,helpen met eten.Rapporten schrijven en evaluatiegesprekken.Soms krijgt een verzorger/ster met en enorm boos persoon te maken en kan dan wat klappen ontvangen,of een piespot naar je hoofd...Nee.makkelijk is het niet.Net zoals enige tijd geleden met mijn naamgenoot Jolanda.Deze jonge vrouw zat naakt vastgebonden om zichzelf en anderen te beschermen.Gelukkig kon dit achteraf toch beter geregeld worden.Het grote euvel is geld en daardoor mensen tekort.Terwijl zo'n directeur toch een aardig salaris ontvangt.Dat mag ook als hij of zij als een terrier over haar clienten waakt.Ja zo heet dat tegenwoordig,een client.Dan heb je natuurlijk ook de gehandicapten die nog gewoon thuis kunnen wonen en hier en daar wat extra zorg nodig hebben.Zij maken gebruik van een soort vliegende verzorgers/sters.Deze mensen scheuren met fiets brommer of auto,van de ene plek naar de andere.Een race tegen de klok,elke dag weer.Moe en uitgeput komen deze mensen thuis.Ik kan mij zo voorstellen dat je er thuis iets over wil vertellen maar dat de echtgenoot/te ,daar,jaar in en uit,geen zin meer in heeft.Moeilijk hoor.Zou het daarom vandaag geoorloofd zijn voor deze verzorgenden de loftrompet te steken?Bij deze doe ik het en tetter nog wat weg.....Jolanda Gaal

DE DAG VAN HET VERMISTE KIND

De dag van het vermiste kind
Moet je je voorstellen dat je je kind kwijt bent ,soms kan je ze missen als kiespijn hahha nee hoor,vreselijk. De dag van het vermiste kind 25 Mei. Hoe is het mogelijk dat er zoiets bestaat als het vermiste kind.Dat er tussen je medemensen individuen rondlopen die gewoon je kind meenemen,onder welke omstandigheid ook.Een kind dat je net in zijn of haar bedje hebt gelegd en een verhaaltje hebt voorgelezen,voordat het ging slapen.Een kind dat gezellig meegenomen is naar de dierentuin,om vervolgens gewoon door iemand meegenomen te worden.Zelfs als je op vakantie bent,kan je kind gewoon verdwijnen.Helaas kan ik hierover persoonlijk meepraten.Jaren geleden gingen wij naar het huis van mijn schoonmoeder in Benidorm.Zij ging er vaak met vriendinnen naartoe vanwege het zachte klimaat in de winter.Wij gingen echter meer naar het zuiden maar we hadden besloten eens naar ma te gaan.Aangekomen in het heerlijke klimaat en met een enorm hoog aantal Nederlanders,die hetzelfde idee hadden,genoten we van een drankje in de "Kalverstraat"een grote straat die het centrum verdeelde in twee halven,en door ons volkje de kalverstraat genoemd.De volgende dag gingen we al vroeg naar het strand.Het Levantestrand,vlakbij ma voor de deur.Zij was niet meer zo goed ter been en dit was een uitkomst.Op het strand speelden de kinderen met een half uitelkaar gevallen zandsculptuur.Zij restaureerden het op hun manier en gingen met de pet rond.Wij zaten er ongeveer 15 meter vandaan.Opeens zag ik een man met de kinderen praten en ik liep erop af.Hij stelde zich voor als fotograaf (blanke Zuid-Afrikaan)en dat hj ook nog studeerde.Hij vroeg of hij de kinderen mocht fotograveren.Ik kon dat wel begrijpen,heb zelf op de academie gezeten en dan ben je voortdurent op zoek naar inspiratie.Kinderen die iets creeeren is dan heel welkom.De kinderen varieerden in leeftijd van 2 tot 7.De kleinste had blote billen en de een na kleinste wilde ook geen plakbroek aan.Teruggekomen vertelde ik de dames het verhaal.De oudere dames vonden het maar niets.Rare vent enzovoorts.Ik vond hen maar ouderwets.De volgende dag was de fotograaf er weer en kreeg ik een heleboel opmerkingen van ma naar mn hoofd.Mijn vriendin,die ook mee was,vond het ook wel een beetje gek worden,temeer omdat zij ook een videocamera zag die een eindje verderop geinstalleerd stond.Hij filmt die kinderen hoor!De volgende dag besloot ik naar een ander strand te gaan,het Cervantestrand.We zaten er nog geen uur of we zagen allerlei vreemde kereltjes die foto's maakten en de kinderen filmden.Er bekroop mij een heel angstig gevoel en mijn vriendin ging hen allemaal op film zetten.Ze waren toen gauw weg.Bij ons zat de schrik er goed in.De volgende dag gingen we weer naar het Levantestrand,dichter bij huis en ma.De kinderen zagen eruit als lappenpoppen,alsof het winter was.We hielden ze scherp in de gaten.Mijn oudste dochter(6) speelde nog geen zeven meter van mij vandaan,op de trap,met knikkers.Opeens schreeuwde zij moord en brand en ik zag dat iemand haar mee wilde trekken...door de snelle reactie van een man en ik konden we haar lostrekken.Een drama!Wij wilden naar huis,dat was duidelijk.Thuisgekomen vertelde mijn oudste dochter dat zij ons adres aan de man had gegeven omdat hij dan de foto's op zou sturen.Zij vond dat nu wel een beetje eng.Nog geen drie weken later ontving ik een brief met de foto's van de kinderen erin.De billen en vagina waren vooral in beeld.Ik schrok mij een ongeluk,temeer omdat ik zag dat de brief in Arnhem gepost was!!!!Ik heb toen een afspraak met de zedenpolitie Delft gemaakt.Ik heb de foto's ingeleverd en de video.De kinderen kregen bescherming op school!!! Ik handelde als een imbeciel,zag overal spoken of juist niet.Ons leven stond op zijn kop.Jaren later kreeg ik een bericht van de rechercheur die ik gesproken had.Een hele bende was opgerold in Spanje.Nooit meer ga ik onbezorgt weg.Ik overdenk alles keer op keer.Nu,met drie jonge blonde "honden" ben ik voorzichtiger dan ooit.Informeer kinderen zoveel mogelijk maar maak ze niet bang.Dat is een hele opgave.Gelukkig is er het initiatief AMBER ALLERT.Dit heeft voorlopig al 1 kind gered.Helaas,alweer,moet ik zeggen:"Pas goed op je kinderen en die van een anderen,,.Zoals Jaap Jongbloed zegt:"Ze kunnen niet worden gemist,,

maandag 15 juni 2009

dag van de aids

De dag van De Aids,23 Mei.Helaas hebben we een dag van de Aids.Een afschuwelijke ziekte die volgens de een,zijn oorsprong vind bij de apen en volgens de ander,de straf is van god.Hoe het ook zij,het is de meest oneerlijke ziekte die er bestaat.Een ziekte die je kan oplopen door onveilig sex,gemeenschap en noem maar op,te hebben.Het wezenlijke van een mens,namelijk:de voortplanting en gewoon het op sexueel gebied,gezellig(hollands)met elkaar hebben,wordt als het ware afgeslacht door de dreiging van deze ziekte.We beschermen ons met regenjassen in diverse maten leverbaar en met welk een smaakje dan ook.De een houdt van chocolade en de ander van aardbei.Alles is op dit gebied mogelijk.Maar kom nou toch,er gaat toch niets boven het natuurlijk,naakt sexen?We hebben er geprobeerd iets van te maken onder deze omstandiheden.Geef het volk brood en spelen,is nog steeds het aloude motto.Zonder smaakje een volksopstand.Hoe handig is het tegenwoordig dat je op school al les kijgt in het condoomschuiven.De nieuwe internationale sport.Ja we moeten ze bezig houden.Was het vroeger voor veel ouders al een ramp om de sexuele voorlichting zonder blozen te vertellen,dan is het nu helemaal een drama als je ook nog moet uitleggen dat je van dit bijzondere samenspel van twee mensen,Aids kan krijgen als je je niet goed beschermt....Zo onbezonnen en onbezorgd velen in de zestigerjaren vrijheid van sex als levensdoel haden,zo benepen is het in deze tijd.Behalve de jeugd,die neuken er gewoon vrolijk op los,zeggen Ze!!Wie Ze zijn laat zich te raden.Je maakt mij niet wijs dat jongeren niet nadenken.Ze zijn jong en in de ban van...en dan moet je ook nog aan die ellende denken.Waar de hormonen gieren,verliest men misschien een beetje het verstand.Vaak hoor je dat de Aidscijfers weer aan het stijgen zijn,maar dat er gelukkig veel medicijnen zijn ontwikkeld die enigzins de boel onderdrukken.Het blijft een drama.Ik wens iedereen die een dierbare aan Aids heeft verloren,heel veel medeleven.Ik hoop dat regeringen over de gehele wereld zich gek investeren in onderzoek.Ik wens de jeugd veel speelplezier met verstand.Ik wens de extreem denkenden onder ons,veel wijsheid.Laten we er met zijn allen voor zorgdragen dat op een mooie zonnige dag,we kunnen zeggen;we hebben het uitgeroeid,of wanneer je gelovig bent en denkt dat God er de hand in heeft gehad:Laat de vloek opgeheven zijn.Dank u!Jolanda Gaal

de dag van de biodiversiteit

De dag van de biodiversiteit.Wat is dat nou weer?Volgens wikipedia,houdt het de verscheidenheid in genen,soorten en ecosystemen in.Deze verschillen natuurlijk per regio,land en werelddeel.Als we het even bij mensen houden,wat al ingewikkeld genoeg is,dan begrijpen we ook meteen dat er een enorm verschil in mensen bestaat.Er zijn bijvoorbeeld veel rassen op deze wereld.Rassen die zich steeds weer vermengen en zodoende weer nieuwe rassen vormen.Dat is natuurlijk heel bijzonder.Anno 2009,zie je een grote verscheidenheid aan mensen in het straatbeeld.Heel anders dan in de zestiger jaren.Mensen worden verliefd,ongeacht ras,rang of stand.Maar het blijven mensen.Zoals een schilder zijn palet met hoofdkleuren heeft en deze onderling kan mengen om tot een andere kleur te komen.De primaire kleuren zijn rood,geel en blauw.Als je rood met geel mengt krijg je oranje en blauw met geel wordt groen...blauw met rood wordt paars en alle kleuren doorelkaar word bruin...Maar,het blijft verf.Je kan dieren over de gehele wereld als voorbeeld nemen.Dieren houden het bij hun eigen soort.Een pinguin gaat niet aan de haal met een ijsbeer,hoewel hun leefomgeving niet veel verschilt.Ook heb ik nog nooit een verhaal gehoord over een paard die het met een koe hield en de soort dier dat daaruit gekomen is.In de natuur is het zo geregeld dat de verschillende soorten het onderling alleen met hun eigen soort doen.Een heel enkele keer onstaat er weleens een "foutje" Deze dieren blijven echter niet altijd leven of hebben veel complicaties.Of dit ook werkelijk een "foutje"is,durf ik niet te beweren.Het kan ook met de evolutie te maken hebben,of gewoon de hormonen die het betreffende dier door het lijf gierden.Als we naar ons uitgebreide voedselpakket kijken dat ons aangeboden wordt,dan is het gewoon handig dat een worteltje niet de behoefte heeft om op een doperwtje te springen.Hoe moet dat dan weer gaan heten?Welke ziektes brengt dit weer met zich mee?Wat de gemoedere weer even bezig heeft gehouden is de genetische manipulatie....De hele wereld stond op tilt,behalve diegenen die geen CNN hebben of een krant kunnen lezen.Er bleek een aantal produkten in de schappen van de supermarkt te liggen die niet helemaal van nature waren,zeg maar.Genetisch gemanipuleerd.Manipuleren,door de mens uitgevonden!!!Genetisch betekend erfelijk.Deze produkten zijn dus veranderd door onderlinge eigenschappen zodanig te veranderen dat er ineens een plant met 30.000 zaadjes ontstaat en er eerst maar 3000 had.Ook kan hierdoor de buitenkant verschillen. Een opmerkelijk verschil nietwaar?Veel mensen durven dit gemanipuleerde voedsel niet te eten,waarschijnlijk ook omdat de angst zich voordoet dat ze zich ineens herinneren wat de gevolgen van manipuleren zijn...Waarschijnlijk zijn ze bang dat zij ineens in een konijn uit de hoed veranderen.Toch zullen we ons moeten afvragen hoe het verder moet met ons eetgedrag.Er zijn zoveel monden te voeden en er komen steeds meer monden bij.Vroeger hadden we een boterberg en een melkzee.Ik leerde op school dat de russen hun machines met boter smeerden...Het kon niet op!Boeren krijgen nu een boete als ze "teveel"melk en mest produceren.De prijs van produkten wordt kunstmatig hoog gehouden.Op veilingen worden produkten doorgedraaid als ze te weinig opleveren...en de rest van de wereld lijdt honger.Maar we geven miljoenen aan ontwikkelingshulp?Na jaren is gebleken da dat vaak geen zoden aan de dijk heeft gezet.Corrupte "politici" en dictators gingen met deze hulp aan de haal.We stonden erbij en we keken ernaar en dat doen we nog.Het is zo krom als maar kan.Laten we gebruik maken van wat we hebben.Ja ja,de biodiversiteit.Wat zijn mensen toch divers. Jolanda Gaal

de voedselbank

De Voedselbank Gelukkig is daar al bij het ochtendgloren,in de nabije verte,de voedselbank.Hij brengt redding in het land der wanhopige hongerigen en daar waar de keizer zonder kleren zit.Het walhalla opnieuw gevonden op aarde,de voedselbank.Stevig geworteld in de grondvesten van onze samenlevingEen driewerf Hoera!!Je kan er shoppen zonder te betalen of tegen reduceerd tarief.Het is nog even wachten op een wat sjiekere naam,meestal in het frans,zodat de beter gesitueerden onder ons,ook daar tegen een flinke reductie,een Chanelletje kunnen uitzoeken.Zoals de Zeeman veranderd is in Maritiem en de C1000 in C Mille,dat staat sjieker,zo zal de voedselbank eens de naam krijgen die ervoor zorgt dat we zonder schaamte kunnen zeggen:,,Ik shop bij La Nourriture"Nederlanders moeten zich schamen....Hele volkstammen komen ons land in.De meeste ervan zijn economische vluchtelingen,de echte vluchtelingen daargelaten,en profiteren van onze verworvenheden.Onze dochters worden misbruikt en onze zonen vechten in overzeese gebieden tegen een vijand zonder moraal,kanonnenvlees.Een vijand die niets heeft te verliezen.Wij zijn de kapitalisten maar wie wonen er o zo graag in dit land?Wat zoeken zij tussen de door ons vergaarde ,,rijkdom"?Is het niet meer een verkapte vorm van landjpik?Maar we moeten ons niet druk maken.Wij hebben de voedselbank.Dankuwel meneer Balkenende,de woordspelingen op uw naam daargelaten. Jolanda Gaal

12 mei dag van de verpleging

12 Mei Dag van de Verpleging.... 12 Mei is de dag van de verpleging.Dat klinkt een beetje klinisch en dat is het ook.We staan er eigenlijk nooit echt bij stil en dat is misschien ook wel logisch.Niemand wil graag met het fenomeen,verpleging,geconfronteerd worden.Nee toch?Als we aan het woord verpleging denken dan denken we ook meteen aan het zitten in een rolstoel in een vreselijk verzorgingsoord met slecht onderhoud en personeel.Waar je de gehele dag in je eigen ellende ligt en de verpleging gezellig zit te kletsen met elkaar.Maar verpleging gaat verder dan dat hoor.Als je met deze groep in aanraking komt is dat meestal niet zo leuk.Dat wil zeggen:Het overkomt een familielid,vriend of buur,maar jou natuurlijk niet!Het is dan toch wel gek dat er zoveel ziekenhuizen en verpleegtehuizen vol met mensen liggen.Soms liggen er in verpleegtehuizen mensen die in hun hoofd gezond zijn maar hun lichaam heeft een enorme klap te verduren gekregen.Dan zit je vaak tussen al wat oudere mensen die op een heel ander gebied verzorging nodig hebben.Maar dan is daar toch altijd weer die goedlachse verpleegkundige,die je er doorheen sleept.Je kan natuurlijk ook in een gewoon ziekenhuis terecht komen.Daar is de sfeer doorgaans iets minder zwaar en kan je eventueel je bed zelf in en uit wanneer je dat wil.Mocht dit echter niet lukken dan zijn er verpleegkundigen bereidt om je een handje te helpen.Deze verpleegkundigen lopen niet met een kapje op zoals Florence Nightinggale,maar doen nog wel hetzelfde voor hun medemens,hun roeping,want dat is het.Als je kijkt wat een verpleegkundige heeft te verzetten...nou dat is niet mis!Zij zorgen voor de inwendige en de uitwendige mens.Voor lichamelijk maar ook voor geestelijk welzijn.Hier en daar een praatje een schouderklopje of compliment.Ze ruimen pies en poep zonder te morren,wikken of wegen.Zij hebben hulp tekort.Veel artsen vergeten wel hoe belangrijk deze mensen zijn.Verpleegkundigen putten uit ervaring.Artsen stellen een diagnose en schrijven een behandeling voor.Verpleegkundigen zijn de uitvoerders.Zij zijn de bouwvakkers van de gezondheiszorg.Zij worden vaak,net als bouwvakkers trouwens,zeer ondergewaardeerd.Velen verrijken zich over de ruggen(letterlijk) van deze mensen,zo ook bij mensen in de bouw.De gezondheidszorg heeft te weinig personeel om alles in de juiste banen te leiden en iedereen de juiste zorg en aandacht te geven,hoewel het de irecteurwn wonderwel vergaat.In de politiek spreekt men vaak over de vergrijzing.De vergrijzing heeft wel degelijk een gezicht.Het zijn onze opa's en oma's,onze vaders en moeders,tantes en ooms.Het zijn juist die mensen die ons land hebben opgebouwd tot wat het nu is(buiten de crisis).Zij worden op kamertjes gestopt en kunnen uren wachten om gewassen,verschoont of erger,verzorgt te worden.Verpleegkundigen en medewerkers van een zorginstelling,zijn de ambassadeurs der zieken en behoeftigen.Zij zijn de stewards en stewardessen op vaste grond.Zij zijn de reddertjes in kangaroeland

MOEDERDAG 2009

MOEDERDAG 10 Mei 2009 Het wordt weer Moederdag met de grote letter M.De jongsten onder ons zijn alweer druk bezig om op school het mooiste moederdagcadeau te maken of te tekenen.Niets is goed genoeg voor hun liefste,hun mamma.Moederdag keert elk jaar weer terug en elk jaar proberen wij met z'n allen deze dag,moeder weer in de bloemetjes te zetten.Zij krijgt en heerlijk ontbijtje op bed,althans dat mag zij hopen.Want hoe vaak gebeurt het niet dat net de broodjes aanbakken of dat nu net de sinaasappelpers het begeeft....pfff Ja dat zijn kleine rampen met grote gevolgen.Kinderen die gaan janken omdat iets niet lukt in de keuken of erger..Ja dan moet moeder haar warme mandje verlaten om de kleine te troosten.Moeder blijft moeder ookal is het moederdag.We denken er vaak niet bij na,maar er zijn ook kinderen zonder moeder.Hun moeder is dood of woont ergens anders of is iemand anders moeder geworden.Voor die kinderen is moederdag niet echt een feest.Dan kom ik meteen op het volgende:Voor een aantal mensen is moederdag nooit meer hetzelfde.Denk aan Koninginnedag 2009.Moederdag wordt voor hen die hun dierbare moeten missen nooit meer de onbezorgde moederdag van weleer.Voor hen wordt het een moeder gedenkdag.Het komt natuurlijk heel vaak voor dat wanneer je zelf volwassen bent en kinderen hebt,je moeder is overleden.Daar speelt de leeftijd gewoon een rol bij.Op moederdag gedenken we ook de moeders die niet meer onder ons zijn.Je kan erover denken dat je blij bent dat je moeder je het leven heeft gegeven.In voor en tegenspoed.Weet dat de meeste moeders er altijd voor hun kinderen willen zijn,al zijn ze nog zo moe van alledaagse beslommeringen.Vroeger hadden we grote gezinnen met vaak meer dan 5 kinderen.Kinderen die in de tobbe moesten,om de beurt in hetzelfde waswater.Schone kleren zonder was machine.Eten op tafel onder primitieve omstandigheden.Dan hebben moeders het nu niet makkelijker maar ze hebben een keuze.Moeders gaan werken zodat het gezin zich meer kan veroorloven.Hoe vaak gebeurt het niet dat deze moeders ook nog het huishouden draaien,naast een fulltimebaan?Goed en wel beschouwd kunnen we toch wel stellen.Kom niet aan MOEDER,MOEDER is heilig. Jolanda Gaal

WAT IK VIND

06 53535451


Nieuwe gemeenteraadsleden? Onafhankelijk Delft is al aardig op weg!
Onafhankelijk Delft is al aardig op weg om de nieuwe gemeenteraadszetels in te vullen. Natuurlijk zijn de verkiezingen nog wel ver weg, maar nú is de tijd om de juiste mensen te mobiliseren. Daar hebben de meeste andere partijen nogal problemen mee, maar bij ons staan de kandidaten in de rij. Stuk voor stuk mensen die Delft in hun hart dragen en er iets voor over hebben om de schrikbarende achteruitgang van Delft te stoppen.
Delft is een mooie stad. Een stad om trots op te zijn. maar ook een stad waar het niet goed mee gaat. De Atlas van gemeenten liet het onlangs zien: Delft keldert op het gebied van woongenot en sociaaleconomische standaard. Dat vinden wij niet zo vreemd. Er zit een burgemeester die Delftenaren domme mensen vindt, een college van B&W dat de echte Delftenaren niet of nauwelijks kent en een gemeenteraad vol ja-knikkers, die liever hun mening - als ze die al hebben - inslikken, dan de boosheid van de burgemeester over zich heen te krijgen. Geen wonder dat de stad daar niet mee is geholpen.
Onafhankelijk Delft wil het tij keren. Wij willen dat Delft wordt bestuurd door een gemeenteraad en College dat naar de mensen luistert. En dat kan alleen als je de mensen ként. Weet waar ze wonen, wat ze doen en waar ze zich blij of bezorgd over maken. Vandaag presenteren we vier aanstaand gemeenteraadsleden die aan die criteria voldoen. Mensen met een Delftsblauw hart, die staan voor hun stad en hun mening. Het zijn pas de eerste vier, want we zijn ervan overtuigd dat de Delftse kiezer ook ziet dat het zo niet langer kan. En dat Onafhankelijk Delft het beste alternatief is. En dat Onafhankelijk Delft in 2010 dus met een groot aantal zetels in de gemeenteraad gaat komen. Gewoon, omdat wij Delft zíjn…!

Mogen we aan u voorstellen…:



Carl Nooitmeer (49): 'Bouwen aan een Nieuwe Eland in de TU-wijk'
Carl Nooitmeer is een bekend gezicht in de stad. Een ondernemer pur sang; altijd wel ergens mee bezig. En dus altijd onder de mensen. En… volkomen Onafhankelijk!
"Ik praat de hele dag met mensen van alle achtergronden. Ze zijn wat mij betreft allemaal gelijk. Of je bruin bent of wit, als iemand met een speld in je prikt zeg je 'au!' Daardoor heb ik een goede kijk op wat er in Delft mis is gegaan. Veel mensen noemen Martin Stoelinga een racist om wat hij zegt over allochtonen. Dat is onzin. Als je ziet wat in de Delft in de jaren zestig en zeventig mis is gegaan; dáár is het probleem ontstaan. We hebben in Delft echte getto's, helemaal volgens Amerikaans recept. Dat moeten we toch niet willen!? Daar heeft hij gewoon gelijk in. Als een Chinees de kans krijgt om een sporthal om te bouwen tot restaurant en ik als Delftenaar overal in tienvoud achteraan moet, dan zijn we verkeerd bezig, hoor!
Dingen die me verder bezig houden? Wat denk je van de zorg voor ouderen? Mensen die met bloed, zweet en tranen deze stad hebben gemaakt en die nu ergens in een piepklein kamertje op hulp zitten te wachten om gewassen te worden. Niet dat de medewerkers er iets aan kunnen doen, maar de zorg is heel erg onpersoonlijk geworden. Gewoon door tijdgebrek. Dat kán toch niet!
Zo kan ik me ook boos maken over het feit dat Speakers onder onze handen is verpatst. Ik vraag me nog steeds af wat daar nou precies is gebeurd en waar het geld vandaan is gekomen. Als we daar nog eens een vinger achter kunnen krijgen… Trouwens, ik heb eens met Polle Eduard gepraat en we vinden dat we in de TU-wijk een soort Nieuwe Eland zouden moeten bouwen. Een uitgaansgelegenheid voor de groep tussen 30 en 50 jaar. Die is er niet in Delft. Lijkt me een leuke uitdaging.
En o ja, het idiote idee om de donderdagse markt af te schaffen moet natuurlijk vandaag nog in de vuilnisbak. Niet te geloven!
Ik doe mijn eigen ding. Ben kritisch. Maar ik ben ook wel een type dat 'sorry' kan zeggen. Als ik iets verkeerd doe, ben ik de eerste om het toe te geven."



Koos Ham (53): 'Ik zou graag iets voor jongeren en sporters willen betekenen'
Als je Koos Ham zegt, zeg je voetbal. Hij traint al ruim twintig jaar verschillende clubs; de laatste jaren de A-beloften van DHC. Geen verrassing dat Koos 'iets' met sport en jongeren heeft…
Toen Martin Stoelinga me een tijd geleden benaderde om iets voor Onafhankelijk Delft te gaan doen, moest ik even aan het idee wennen. Ik in de politiek? Dat zag ik niet zomaar voor me. Maar ik denk dat ik me er wel in kan vinden. Als je vanuit de gemeenteraad kunt werken aan meer en betere aandacht voor sport en jeugd, dan moet je het doen. Ik werk in een penitentiaire inrichting en heb dus wel de nodige mensenkennis opgedaan. Het is leuk werk. Met de sociale ervaring die ik daar en in het voetbal heb opgedaan, kan ik wel iets in de politiek. Ik durf best van mezelf te zeggen dat ik eerlijk en oprecht ben. Ik hou van discipline en structuur. En je moet altijd voor je mensen staan. Als ik de Delftse politiek volg, zie ik dat er wel veel met modder wordt gegooid. Dat zal je mij niet zien doen. Ik ben iemand die goed kan luisteren en relativeren. Als Onafhankelijk Delft straks groot genoeg wordt om mij in de gemeenteraad te kunnen brengen, zal ik moeten kiezen tussen de politiek en het voetbal. Daar ga ik de komende periode goed over nadenken, want ik zeg altijd: 'Als je iets doet, moet je het goed doen!' Daar ga ik dus ook voor mezelf van uit!"



Jolanda Gaal (47): 'Mensen die niks te makken hebben, dat kán toch niet!?'
Jolanda Gaal is een dame met een geheel eigen mening. Die heeft ze in haar leven gevormd en ze is er niet zomaar vanaf te brengen. Maar Jolanda is niet star. Een goeie discussie is altijd welkom.
"Ik ben iemand die overal op af stapt. Zo was ik als meisje al en het is nooit veranderd. Op mijn negentiende ben ik eens op de fiets door de stortregen naar de gemeente gegaan omdat de jongerenorganisatie waar ik voor werkte subsidie nodig had. Kwam ik daar drijfnat binnen en zei: 'hallo, ik ben Jolanda en ik heb 50.000 gulden nodig!' Je had die mannen moeten zien kijken. Die wisten niet wat ze overkwam. Maar dat geld kregen we!
Vrouwen en jongeren hebben mijn belangrijkste aandacht. Je moet ze allebei stimuleren om dingen te ondernemen. Dat heb ik van Joop den Uyl meegekregen. Wat ik van Martin Stoelinga heb? Die ken ik sinds de tijd van Pim Fortuyn en ik ben net als hij allergisch voor achterkamertjespolitiek. En als je daar tegenaan schopt en een reactie krijgt, betekent dat een kans om te praten.
Ik vind dat er in delft meer moet gebeuren voor de jongeren die hier wónen. De echte Delftse jeugd. Ze hebben amper plekken om zich te kunnen manifesteren, behalve hier en daar een buurthuis. Verder vind ik dat er op scholen beter geluisterd moet worden naar de problemen waar jongeren mee zitten. Vrijwilligers met een luisterend oor, die desnoods huisbezoeken afleggen. Dat is zo belangrijk! Ja, er zijn wijkagenten. Maar dat zijn nou juist mensen waar een jongere liever niet met problemen naar toe gaat.
Wat de ouderen betreft: ik vind het zó zielig dat heel veel mensen eenzaam zijn. Ze zitten in een hoekje te verpieteren. Ik zou me sterk willen maken om een groep vrijwilligers te vormen die af en toe eens met die mensen op stap gaan. Gewoon even eruit, even de dag breken. Een wandelingetje, een liedje zingen. Dat zijn kleine dingen, maar voor veel mensen zijn die zelfs niet weggelegd. Als jongeren zich daar voor in zouden zetten, zou dat ook voor hun eigen leven heel belangrijk zijn.
Wat cultuur betreft, dat mag in Delft wel een beetje spannender worden. Je ziet steeds hetzelfde dansmariekesgebeuren, dat weten de mensen nou wel. Ik heb daar wel ideeën over. Net als voor de veiligheid op straat. Al die kamikazepiloten op fietsen en brommers die door de stad scheuren, dat is toch niet normaal? Die mogen we best eens een beetje opvoeden, hoor!
Als ik gekozen word? Dan ga ik met iedereen praten die ik tegenkom. Onafhankelijk Delft is dé partij voor de mensen in de stad, dus laat ze hun mening maar geven. Vooral ook mensen die tot sociale minderheden behoren. Mensen die niks te makken hebben en die dus niet worden gehoord. Die armoede, daar ben ik allergisch voor. Dat kán toch niet in een stad als Delft!?"

JOLANDA GAAL

DE DAG VAN HET GEZIN... Het gezin als hoeksteen van de samenleving.Vaak hoor je dit gebral nog ergens uit de mond van een wat oudere politicus komen.Voor een aantal politieke partijen geldt dit als de weg en de waarheid en de enige weg en waarheid.Helaas moet ik hen dan toch teleurstellen en anderen weer blij maken.Als je de cijfers bekijkt wat het gezin in Nederland betreft,komen zij bedrogen uit.Het aantal scheidingen is groter dan ooit en het aantal mensen dat alleen blijft,groeit met de dag.Als we leren van onze fouten uit het verleden,dan is het toch heel goed dat mensen dit in praktijk brengen en misschien liever alleen blijven.Zij hebben wellicht door schade en schande geleerd,dat wanneer je na eindeloos opnieuw proberen,beter kan stoppen met een relatie die geen toekomst heeft.Of gewoon niet aan een relatie willen beginnen door de problemen onstaan in hun jeugd.Als een relatie dermate stress veroorzaakt door ruzie en achterklap,dan kun je samen beter,in goed overleg,een einde maken aan deze relatie.Zeker wanneer er ook nog kinderen bij zijn betrokken.Zij hebben recht op de drie R's Rust Reinheid en Regelmaat.Een zeer ouderwets regeltje,maar nog altijd gestoeld op een waarheid als een koe.De mensen die liever een eenpersoonshuishouden voeren,zijn geen einzelgangers,zonderlingen of anders.Zij zijn misschien wel zeer gemotiveerde mensen.Mensen die het een ander niet aan willen doen om met hun persoontje te leven.Het gezin als hoeksteen van de samenleving vind ik enigzins discriminerend.Alsof mensen zonder gezin niets waard zijn.Zij werken ook hard en dragen daarbij in welke vorm dan ook,hun steentje bij aan de economie.Zij betalen belasting.Ook betaen zij zelfs mee aan de kinderbijslag terwijl zij daar nimmer profijt van hebben.Ik ben in het geheel niet tegen het gezin.Hoe heerlijk is het niet om met de lieverd waar je van houdt een gezin te vormen en in stand te houden.Zoveel verschillende persoonlijkheden onder een dak.Wat denk je als er in dat gezin een lid of erger leden ziek zijn?Nee dat is geheel niet gemakkelijk dan.Des te knapper als zij er dan als gezin mee om weten te gaan.Ik durf niet te beweren dat voor een of meerdere kinderen,het meest ideale gezin,uit een vader en moeder bestaat.Ik ken een homoechtpaar dat net zo liefhebbend met hun geadopteerde kind als welk ander gezin,omgaat.Ik zie een gezin als liefhebbende mensen (oma opa tante oom nicht neef vader moeder verzorgenden)voor een kind zorgdragen,opkomen,beschermen maar ook weerbaar maken.om de toekomst aan te kunnen.Een kind verdient goede scholing en opvang,daar waar het mis dreigt te gaan of gaat.Het moet vertrouwen hebben in ons,de maatschappij en hulpverlener.Als een jong mens dit allemaal heeft mogen ontvangen,kan het opgroeien tot een sterk mens met incasseringsvermogen.Al vormt dit mens later geen gezin,dan zal het zijn verantwoordelijkheid nemen en dragen aangaande zijn medemens en maatschappij.Het toverwoord is RESPECT.Respect voor elkaar.Het gezin als hoeksteen van onze samenleving?Wel:normen en waarden.De normen en waarden die al lang geleden zijn vastgelegd in de grondbeginselen van ONZE samenleving.VRIJHEID,GELIJKHEID EN BROEDERSCHAP,zonder aanziens des geloofs.
Jolanda Gaal

maandag 25 mei 2009

ONAFHANKELIJKDELFT.NL

Goeiedag,
Mijn naam is Jolanda Gaal. Veel mensen kennen mij ook onder de naam Gala. Ik ben sinds kort, lid geworden van de partij onafhankelijkdelft. De reden hiervoor is, dat ik het met de landelijke politiek wel zo'n beetje heb gehad. Op welke partij moet je in deze tijd nu gaan stemmen? Omdat ik dat bijna een onmogelijke opgave vind, heb ik besloten het wat dichter bij huis te zoeken. Het Delftse, is toch de plaats waar ik het grootste deel van mijn leven heb doorgebracht. Altijd hoor je mensen om je heen zeggen dat het toch niet helpt om te protesteren als ze het ergens niet mee eens zijn. Door wat ik in de kranten en op het internet over deze stad lees, voel ik mij gemotiveerd om voor deze underdog te kiezen. Juist die mensen die altijd de klos zijn en het onderspit moeten delven doordat anderen net even iets slimmer of gewoon doortrapter zijn. Het beeindigen van een jarenlange vriendschap ligt hier zeker aan ten grondslag. Ik heb jaren lang gratis en voor niets voor iemand uit Delft gewerkt, 7 jaar. Ik was toch thuis om voor mijn drie kinderen te zorgen,buiten de tijd die ik met hen op school doorbracht.Geen klusje was teveel en een berg werk om te naaien(kostuums voor optredens) mee naar huis ook niet. Dat is mijn passie! Een kinderoppas was gauw gevonden, IKKE. Toen de werkster niet voldeed, heb ik flink geholpen orde in de chaos aldaar te scheppen .Toen ik ernstig ziek werd ( foute diagnose)en weer enigzins op krachten was gekomen en nog nauwelijks kon lopen, was ik alweer voor aan het werk. Zelfs met kerst! Het maakte allemaal geen indruk. Ik ben er toen achter gekomen door met de juiste mensen hierover in gesprek te gaan, dat je gevers hebt en nemers. Deze persoon is gewoon een nemer en daar is de kous voor mij nu mee af. Ik ben nu blij dat ik het kaf van het koren heb leren scheiden, wat anderen en mezelf waarschijnlijk op het gebied waar ik mij nu in ga begeven, geen windeieren zal leggen. Ik roep mensen dan ook op om voor zichzelf op te komen en je niet te laten gebruiken voor het voordeel van alleen die ander. Laat je creativiteit je nooit afnemen en laat een ander ook niet met jouw veren pronken. Heel graag wil ik anderen helpen die moeite hebben met mensen of dilemma's zoals hierboven beschreven. Ik ben een gever. Kortom ; STA OP VOOR JE RECHT, AL IS HET HET AANRECHT!!!