VETERANEN DAG

27 JUNI VETERANENDAG Oh, is het 27 JUNI Veteranen dag? Ik heb er niets over gehoord op Hudito. Op Hudito? Wat heeft dat met Veteranendag te maken? Nou er zijn er veel op Hudito en ze spelen op zondag. Toen ging er geen belletje rinkelen, maar de dom in Utrecht. Veteranen dag. Er zullen altijd veteranen zijn. Veteranen in de sport en vanuit het leger. Mensen die als militair, vreselijke dingen hebben meegemaakt. Als we ons beperken tot de tweede wereldoorlog, dan kunnen we wel stellen dat er niet veel veteranen meer over zijn. De meeste van hen zijn overleden of zijn al echt heel oud. Veteranen zijn van alle eeuwen en van alle werelddelen. Het zijn de mannen en tegenwoordig ook vrouwen, die bereid zijn om, als het moet, hun leven voor de vrijheid te geven. De vrijheid welke zo'n groot goed is en het waard is om bevochten te worden wanneer nodig. De mannen en vrouwen die in de tweede wereldoorlog zo moedig hebben gestreden om ons land te bevrijden en vrij te houden van het duitse juk of welk juk dan ook en meer dan dat. Als je de geschiedenis van Nederland bekijkt, kunnen we vind ik, wel stellen dat er heel wat leed is veroorzaakt, ook door Hollanders. De tijden waren gewoonweg zo. Wij kunnen er niets meer aan veranderen. Gebeurd is gebeurd. Wij proberen wel ontwikkelingshulp te geven, maar vaak komt dit niet op de juiste plek. Wel kunnen we met ons allen er voor zorgen dat, wanneer er conflicten dreigen te ontstaan, deze door middel van uitvoerige gesprekken en consessies over en weer, af te wenden. De dialoog moet altijd blijven plaats vinden. Als ik nu naar de oud strijders van weleer kijk en ik zie wat zij aan ballast meedragen, dan kan ik mij niet aan de idee onttrekken dat er enorm veel pijn in hun hersenen opgeslagen ligt. Om ons heen groeit de angst voor wanorde. De veteranen van toen, zijn de helden van nu. Zij hebben door ten strijde te trekken tegen de vijand, in dit geval de duitsers, ervoor gezorgd dat zij de Duitsers een schop onder hun ...je weet wel konden geven. De hulp van de Polen,de Russen,de Engelsen, de Canadezen en de Amerikanen heeft daar als zeer belangrijk aan meegedragen. Dat daarbij een enorme hoeveelheid onschuldige jonge jongens al bij de eerste aanval om het leven kwamen is extra wrang. Door het terrorisme van nu, de nieuwe oorlog, denken oudere mensen vaak terug aan vroeger, toen er oorlog was. De herinneringen zijn soms zo bitterzoet dat zij alles weer opnieuw beleven. In hun eentje, in het bejaardenhuis, aanleunwoning of nog thuis. Mensen die zoveel hebben meegemaakt. Zij zijn eigenljk ook veteranen. Slachtofferveteranen. Wat doen wij ermee? Wie gaat er eens bij deze oude mensen langs om eens met hen te praten over de oorlog? Ik merk dat oudere mensen dat heel prettig vinden om hun hart eens te luchten. Zij zijn tenslotte diegenen die de overleveringsverhalen kunnen vereeuwigen, wanneer wij ze voor hen opschrijven. Het terrorisme dat ervoor heeft gezorgd dat vele volken zich niet meer veilig voelen in eigen land, huis en haard. Heel veel mensen vinden dat we eigenlijk in oorlog zijn. "Onze" jongens en meisjes, zitten toch maar mooi all over the world. Dit, om de lieve vrede te handhaven of te herstellen. Ook nu zijn er geluiden zat die laten horen dat wanneer deze mensen terugkomen van zo'n missie, zij behoorlijk aangedaan kunnen zijn. Ook klinken er oproepen om hen bij te staan in hun geestesnood na de uitzending. Ik denk dan bij mijzelf dat het toch waanzin is dat dat niet gewoon de standaard procedure is....of ben ik nou gek. We hebben toch talloze voorbeelden uit het verleden...uit het voormalig Joegoslavie bijvoorbeeld? Leren de dames en heren die het hier voor het zeggen hebben, dan helemaal niets van oude lessen? Of kost het weer teveel. Ik kan mij er vreselijk boos om maken, dat een regering zo laks met zijn militairen of ex- militairen omgaat. Voorzorg voor nazorg, dacht ik zo! Nu eindelijk, na zoveel jaren is er een pensioen voor de veteranen uit nederlands Indie. NU PAS!!! Ze moeten hun ogen uit hun kop schamen daar in Den Haag. Het grootste deel van deze mensen is nu al lang dood!!! Pas geleden is er besloten dat er op VETERANEN DAG, gevlagd mag worden, nu pas, in 2009!!!!Laten wij eerst de dames en heren politici maar eens naar heropvoedinginstellingen sturen en hen laten zorgen dat er door alle groepen uit onze samenleving RESPECT voor deze Veteranen opgebracht dient te worden.ERE WIE ERE toekomt.Jolanda Gaal

21 JUNI VADERDAG

21 JUNI IS HET VADERDAG Vaderdag, een zeer bijzondere dag. Het is de dag dat vaders verwent worden door hun vrouw en kind(eren). Je weet wel, zo'n dag dat je als kind 's morgens vroeg op staat omdat je denkt dat je vader wel ligt te wachten op de cadeaus die je voor hem hebt gekocht of gemaakt. Zo'n dag waarvan er van vaders verwacht wordt, dat zij nu niet eens het vlees snijden op zondag. Moeder is, net als anders, al druk in de weer met een ontbijtje op bed. De kleine meid komt met een enthousiasme van hier tot ginderachter, richting je bed gestormd met een groot, heel gevaarlijk groot,glas sinaasappelsap. Als een ongeleide projectiel stevent ze met glas en al op je af. Het vervolg laat zich al raden.... alles is geel, inclusief je ogen. Je peutert gauw wat vruchtvlees uit je oog en zegt tegen je lieve schat dat het niet geeft hoor, maar god hoort je brommen dat het bijt als de..... Alsof dat nog niet genoeg is, komt zoonlief met een lekker gekookt eitje...lekker hard gekookt. Als je het eitje gaat pellen kijken twee ogen gespannen toe. Hij hoopt natuurlijk dat het eitje ok is. Je haalt het eitje uit zijn jas en neemt een lekkere hap...in de kern bevindt zich een keiharde groene bal en bij een nadere inspectie blijkt, dat je voortand zich er in genesteld heeft. Het zijn echte scharreleieren hoor, hoort vader hem zeggen. Zeker van een hoogbejaarde kip... moeder grijpt even in, pakt de een twee drie lijm en plakt de tand van vader weer vast. Zo,dat is gauw verdient, denkt moeder. Zij gaat verder met de voorbereidingen voor een heerlijk familiediner en er is niet eens ruzie! De potten en pannen vliegen je om de oren. Het wordt inmiddels tijd dat iedereen zich aan gaat kleden, want er moet ook nog naar twee opa's gegaan worden. Je hoeft het niet in je hersens te halen om dat over te slaan, dan heb je pas de poppen aan het dansen. Hele familieruzies ontstaan met vaderdag. Toch wel handig zo'n diner al van tevoren bedacht. Je weet maar nooit. Krijg je in ieder geval 1 ding niet, de man van de E.O. aan de deur. Dat is alvast een heel groot cadeau. De hele bende gaat half aangekleed het huis uit om vervolgens in de Familieauto, naar opa no.1 te gaan. Er is eerlijk om geloot..In de auto begint de ellende al wanneer je net de hoek om bent. De kinderen vragen of ze er al bijna zijn. Helaas woont opa wel een half uur rijden. De knabbelnootjes vliegen zo je mond in en de slingers voor "opa"dag, hangen gevaarlijk in het zicht van de weg en de dode hoek, die zojuist is overleden. Vader roept dat de slingers weg moeten, maar de schatjes horen het niet. De een zit met zijn nintende 3000 met oortjes, te spelen, de ander heeft een ghettokaraoke blaster. Vetcool en wreed gewoon! Dat betekent top in nieuwerwetse taal. Er volgt geen reactie met gewenst effect, zodat moeder aangesproken wordt. Zij moet er echt even wat van zeggen en voor vader er erg in heeft, vallen er rake woorden. Het is stil in de auto, heel stil, veel te stil. Dat gaat dan zo even door en dan komen de verwijten van het front. Jij bent er nooit en jij moet ze harder aanpakken... Bij opa aangekomen, racen de kinderen de auto uit en dan valt het vader ineens op dat de vloerbekleding toch blauw was en niet wit en zeker niet hoogpolig! Bij nadere inspectie blijkt het popcorn te zijn. Gelukkig maar, dat valt alweer niet tegen. Een vrolijk fluitende zoon stapt het grindpad van Pa op. MMMM lekkere koffie mam, zeggen zonen dan altijd. Puh, alsof zij geen lekkere koffie maakt! De sfeer kan zomaar grimmig worden. Maar gelukkig gaat daar, de op de mobiele telefoon ingestelde zoemer.. Het is tijd om met zijn allen naar opa no. 2 te gaan. Het hele zooitje zit in de auto, waarschijnlijk hebben ze er eerst een tompouche in gegooid anders was er niemand in gestapt. De kleine familiewagen kraakt tot in zijn voegen. Mam je moet afvallen, zegt dochterlief. Er klinkt zoiets van vroeg naar bed, maar daar blijft het dan ook bij. Toettoet, opa en oma staan al buiten te wachten en opa 2 drukt op het knopje van de stopwatch, ze waren bijna op tijd. Binnen wacht alweer zo'n lekker bakkie sap. De gebakjes komen tevoorschijn en weer met slagroom. Je voelt als het ware de sinaasappelsap, het broodje warme beenham en het eigeel naar je hart stijgen. Oma somt op dat ze de gehele week heeft schoongemaakt en hoe we het balkon met de geraniums vinden. Prachtig zijn ze en vol met knop en bloem. Ja, daar wordt goed voor gezorgd. Opa ziet er ook als een met extra pocon gevoedde geranium uit. Wat een feest!. Na wat gekeuvel over en weer gaat de jacht naar de werkelijke schat van de dag, DE DRIEZITS. Vader verheugt zich al de hele weg. Thuis aangekomen doen de kinderen, op verzoek van vader, wie er het eerste op de bank ligt...RARA? Moeder bromt iets als dat ie anders nooit zo vlot is. Niemand wil het horen. De opa's gaan samen de tuin in en de oma's gaan moeder helpen in de keuken. Alles is snel in kannen en kruiken en het hele gezelschap gaat aan tafel... Er wordt gesmikkeld en gesmuld... Iedereen zakt na het eten voldaan in een stoel of bank. Maar moeder begeeft zich op het terrein van de ultieme wraak. Pappa moet nog wel even de opa's en oma's naar huis brengen, een soort van dringende boodschap. TOETTOET... daar gaan ze!! Mamma vleit zich lekker op de bank en laat de afwas staan voor morgen. Dan is het geen vaderdag meer.Jolanda Gaal

WERELD VLUCHTELINGEN DAG

20 JUNI, WERELD VLUCHTELINGEN DAG Jaaah, daar is ie weer.... WERELD VLUCHTELINGEN DAG. Nu te ontvluchten, tweederde van de wereld. Geen gewoon mens die er wat heeft te vertellen. Bekken houden! Pak je bootje, je badkuip, je vlotje of welk ander net niet zinkend schuitje en roei je rot...... Het fluitje klinkt en de deelnemers gaan ervoor! Het is net een Tros tv spelletje. Ahhh, weer twee schuitjes met 100 mens aan boord gezonken, geen opvarenden gevonden... oh oh dat is nou jammer. Maar goed, geen probleem, er verschijnen al weer nieuwe deelnemers aan de horizon. Roeien en hozen,wordt er van de kant geroepen. Ja, je moet er wat voor doen, niet zo lui hoor! Ja, dat heb je met die mensen uit het land van de zon, die zijn zo lui! Hupsakee, daar racet weer een vrachtwagen over de weg. Hup, de parkeerplaats op. De chauffeur gaat effe een bakkie doen en een broodje bal halen. Daarna even plassen, een ouwehoerpraatje en daar gaat ie weer. Hoe de vluchtelingen, die op zeer bijzondere wijze verstopt zijn, het hebben in de bloedhete ruimte zonder eten en drinken? Nee, daar heeft hij even niet over nagedacht. Pas als er een straaltje bloed uit de aanhanger komt sijpelen, denkt hij dat het misschien toch wel goed is om even te kijken. 11 doden!!!!!! Maar dat is niet zo'n probleem want, de nieuwe lichting, staat tegen betaling van het gespaarde "familievermogen" alweer te wachten op hun "escape" naar het rijke,vrije westen. Het land van melk en honing. Dat het hier ook crisis is, dat wordt in de landen van herkomst niet verteld. Dat brengt de geldstroom voor de mensenhandelaren in gevaar. De ene na de andere corrupte mensenhandelaar staat klaar om een ander zijn baantje in te pikken. Als het om geld gaat zijn sommige mensen net wolven. Zij storten zich van het ene in het andere avontuur, mits het maar geld oplevert. Of de vluchtelingen nu dood of levend aankomen is niet relevant. Cash, harde poen, daar draait het om. Idealen? Waarom zou je idealen hebben als je uit een land komt waar je niets te verliezen hebt? Het is eten of gegeten worden. Vluchtelingen zijn van alle tijden.Ik wil graag een lans breken voor de ECHTE vluchteling; Laat ze toe in ons land, huis, leven en hart.DE ECHTE VLUCHTELING IS EEN UITSTERVENDE SOORT.

DE DAG VAN HET AFRIKAANSE KIND

16 JUNI, DE DAG VAN HET AFRIKAANSE KIND. Afrika,dat klonk ons altijd als heel ver weg in de oren. Zeker als je de strips van Sjors en Sjimmie las, sprak het land zeer tot je verbeelding. Afrika is mede door het toerisme, veel dichterbij gekomen. Als je aan Afrika denkt, denk je zo gauw niet aan Marokkanen,maar meer aan de zwarte bevolking. Dit, terwijl Marokko toch in Afrika ligt, zij het dan in Noord Afrika. Op school leerde je, dat Afrika ontzettend arm was en dat er amper iets van een economie was. Het was, zo werd je geleerd, een soort kralen ruilen voor eten of een televisie. De slimme diamanthandelaren lieten en laten de mensen aldaar nog altijd ploeteren. Veel voor weinig, noemen wij dat hier in de volksmond! Toen ik zes jaar was kwam er, bij ons in de straat, een geadopteerd jongetje bij zijn oma logeren. De hele straat liep uit! Allemaal achter Affendi aan,want zo heette hij. Het was een jongetje dat er zo uitzag, alsof hij zo uit een voorbeeldboekje van de lagere school was komen stappen. Als hij sprak,wat zelden gebeurde, bewogen zijn ogen als grote kralen heen en weer. Je moest er wel naar blijven kijken! Hij was een wandelende bezienswaardigheid. We leerden hem verstoppertje spelen, touwtje springen en stoepranden(balspel). Hij vond het allemaal geweldig en at soms ook een broodje, bij deze of gene, mee. Ja, Afrika is nu dichtbij. Je hoeft de televisie maar aan te zetten, of er is iets over een Afrikaans land. Aktie of geen aktie. Het individuele Afrikaanse kind zal voorlopig wel de underdog blijven, al dan niet in de vorm van kindsoldaat, of slachtoffer van verkrachting. Wat zou het mooi zijn om het Afrikaanse kind meer zorg en aandacht te geven. Hetgeen, helaas zoals zo vaak, wordt gedwarsboomd door een of andere oorlog, aangewakkerd door een gestoorde dictator. Een dictator die het " PLUK ZE " beleidt, zeer ter eigen harte neemt. Een Afrikaans kind, dat zoveel moet doorstaan. Ziektes zoals; AIDS, LEPRA en MALARIA en dan nog een rijtje..... Je hoort zo vaak dat er een heleboel Afrikanen; vaders,moeders en kinderen of hele families, in een veel te klein bootje, ronddobberen op zee. Soms is het nog erger. Dan is hun scheepje of verdelde badkuip, gezonken. Laten we proberen Afrika te verlossen van de dictatuur en zijn corruptie. Wanneer wordt er nu eens echt in Afrika ingegrepen? Het zou geweldig zijn als de mensen daar, ook een eerlijke kans krijgen op de meest elementaire behoeften van het bestaan; SCHOON WATER, GEZONDHEIDSZORG, EDUCATIE en LIEFDE. Vooral heel veel LIEFDE. Jolanda Gaal

verb DE DAG VAN ANNE FRANK

12 JUNI, DE DAG VAN ANNE FRANK ANNE FRANK,wie kent haar niet? Op school zijn de meesten van ons,de derde generatie na de oorlog,opgegroeid met het lief en leed van Anne Frank.Het meisje dat in Amsterdam woonde en samen met zovele onbekende joden,werd weggevoerd naar een van de vreselijke concentratiekampen. Iedereen weet dat Anne een dagboek heeft nagelaten met verhalen over haar tijd in het achterhuis,het onderduikhuis,waar Anne en haar familie woonden. Toen de oorlog voorbij was en de mensen de waarheid hoorden over de concentratiekampen en de gevolgen daarvan,riepen zij uit alle macht dat dit nooit meer mocht gebeuren.Hoewel er veel dictators aan de macht waren in Europa,Franco(Spanje),Mussolini(Italie),Papadopoulos(Griekenland),Hitler(Duitsland),zag Jan met de Pet het grote gevaar daarvan niet. Er werd de bevolking belooft dat er werk voor iedereen zou zijn,mits de bevolking naar hen luisterde. Werk betekende eten. In die tijd waren de gezinnen groot en moesten er dus heel wat monden gevoedt worden.Velen liepen dan ook in de vooropgezette val. Door de armoede en radeloosheid liep de gewone man,er met open ogen in.In de oorlog kon iedereen je verrader zijn.Je buurvrouw of buurman.Zelfs je naaste familie kon je misschien niet vertrouwen.Daar gaat het nu juist om,om vertrouwen.Na de oorlog was iedereen "ineens" in het verzet geweest,had voedselbonnen gestolen of had onderduikers gehad.Zo ook mijn opa,maar die wilde er absoluut nooit over spreken.Heel wat jaren later is hij postuum geeerd.Opa Gaal,wiens zoons op de Waalsdorpervlakte de klok luidden.Hij wasvoor mij een onbekende man,net zo onbekend als Anne Frank dat voor mij is. Ik ken haar vanuit de boeken,de films en de mensen die op de televisie over haar vertelden en haar echt gekend hebben.Een meisje wat in de bloei van haar jonge leven was en zo wreed uit het midden van haar dierbaren werd weggerukt.Een meisje dat nu zoveel voor ons betekent.Zij is ons voorbeeld als we over de oorlog spreken.Door haar verhalen " leeft " de oorlog voort zonder het geluid van bombardementen en fuitende kogels van het vuurpeleton.Wanneer je naar Drenthe gaat,naar het voormalig concentratiekamp Westerbork, kan ik je vertellen dat je de bommem wel degelijk kan horen vallen en zelfs het fluiten van de kogels die je rakelings passeren.Wat je daar ziet overtreft je ergste nachtmerrie. Ik ben er met de Montessorieschool van de Jacoba van Beierenlaan uit Delftnaartoe geweest,met de werkweek. Ik heb in mijn hele leven niet zo gehuild en zo gespuugd.Alsof de duivel me op de hielen zat,ben ik naar buiten gevlucht.Arme kleine Anne Frank,je vertegenwoordigt deze hel voor ons tot op het heden,opdat we nooit mogen vergeten wat er gebeurd is...NOOITJolanda Gaal

DAG VAN DE KINDERARBEID

Hi Martin,alles goed?Ik las dat je vrouw bij Wibi is geweest.Weet je dat toen hij nog op het conservatorium zat,ik hem sponserde in het chinees restaurant in Den Haag waar hij toen voor geld speelde... Gaf ik hem elke keer 50gulden.Lachen he.Ik heb het altijd geweten toen ik hem als jonge jongen voor het eerst hoorde spelen. Hieronder is weer een hersenspinsel over kinderarbeid.....Heb je deze week nog tijd...xxx Jolan FIJNE DAG,LIEVE GROET,GALA HAVE NICE DAY,GALA
From: ateliergala@hotmail.comTo: denisebodde@live.nlSubject: 12 juni dag tegen de kinderarbeid.Date: Mon, 8 Jun 2009 20:22:44 +0000
.ExternalClass .EC_hmmessage P
{padding:0px;}
.ExternalClass body.EC_hmmessage
{font-size:10pt;font-family:Verdana;}
Hi Denise,hier is er weer een 12 JUni,Internationale dag tegen de kinderarbeid. De Internationale dag tegen kinderarbeid. Anno 2009,en nog is er kinderarbeid.We hoeven er niet ver van onze deur voor te gaan,want ik weet zeker dat er bij alle grote warenhuizen in ons land,produkten liggen die vervaardigd zijn met behulp van kinderarbeid.Na een dagje heerlijk shoppen,leggen we onze voeten op de bank en kijken naar de beelden op televisie over kinderarbeid.De ach's en wee's zijn overduidelijk te horen,onder het genot van een kopje zwart vocht,waarvan de boontjes misschien geen zuivere koffie zijn. Maar we stoppen massaal een duit in zakje en zetten ons in om kinderen die arm zijn een fijne vakantie te geven,om ze vervolgens weer in hun ellende terug te laten vallen als het plezier weer voorbij is. Want kinderarbeid gaat nu eenmaal gepaard met armoede.Zolang er vraag is moet er aanbod zijn en moeten de zwakkeren onder ons,kinderen,eronder lijden.In Brazilie worden kinderen misbruikt en eindigen op de straat als lijmsnuivertje.De leeftijd ligt rond de vijf jaar!!! Vervolgens worden deze kleintjes,op verzoek afgeschoten omdat ze voor overlast zorgen.Dat kunnen we ons hier niet voorstellen,maar het gebeurt echt.Er zijn diverse televisieprogramma's over gemaakt.Heel Nederland staat dan bijkans op zijn kop....Maar na een paar weken zijn we het weer vergeten en een enkeling,die er zo beroerd van is geworden,gaat er iets tegen doen in de vorm van het inzamelen van kleding,of nog mooier,een steunpunt ter plaatse!In pakistan hebben de paria's er ook een handje van om kinderen te werk te stellen.Sommigen gaan al met hun moeders mee als ze net kunnen lopen.Ze moeten grote stenen kleiner hakken en zitten daardoor de gehele dag in het stof.Om te zorgen dat ze niet weglopen krijgen zij net genoeg voedsel om niet dood te gaan,dat kllinkt toch anders als net te blijven leven.Precies zoals het gezegde:Het glas is niet halfleeg maar halfvol! Als kinderen groter worden en zij zijn al onder erbarmelijke omstandigheden opgegroeid,dan worden zij door hun ouders voor een habbekrats verkocht als slaven en worden zij onder de grond verstopt en opgesloten.Gelukkig hoor je met enige regelmaat dat er weer een stel van die kinderen bevrijdt zijn.Maar wat gebeurt er daarna met ze?Je hoort er nooit meer iets van.Nu ik er zelf over na denk,moet ik constateren dat het zeker alweer twee jaar geleden is dat ik in de pers las dat er weer een stel kinderen gevonden zijn die ze hebben vrijgelaten.In Thailand viert het toerisme hoogtij.Ik zou er dolgraag eens willen kijken maar ben als de dood dat,wanneer ik daar een of andere vrouw of kerel een smeerlapstreek zie leveren aan zo'n jong mannetje of grietje,ik hem of haar dood zal slaan.Dus geen Thailand voor mij.Toch trekken hele volkstammen er naartoe.Als iemand tegen mij zegt dat hij of zij naar Thailand vertrekt,dan betrap ik mijzelf erop dat ik bedenk wat voor type mens dit is....Ook zo'n kinderverkrachter??? Ik begrijp mensen gewoon niet meer.Hoe kan je nu zo'n jong leven verpesten met je eigen zieke geest.Ja dat zal het wel zijn.Het zijn geesteszieken die dit doen.Ik zou haast wensen dat voor dit soort lui de doodstraf heringevoerd wordt.Je kan zo wel dagen doorgaan met het opsommen van onrecht tegen kinderen.Maar wat ik zowiezo merk is,dat ouders gewoon uit Nederland,er ook wat van kunnen.Hoeveel ouders leggen beslag op de tijd van kinderen om hun eigen bedrijf te runnen.Oppassen op broertje of zusje.Het kind voor je laten werken voor een appel en een ei en er zelf goed aan verdienen? Mea colpa zal ik maar zeggen.Laten we ook eens de hand in eigen boezem steken.Verbeter de wereld,begin bij jezelf.Kinderen van deze tijd noemen deze zin Oldschool""!Ze moesten eens weten wat een impact het zou kunnen hebben op hun toekomst.